Hayat Devam Ediyor

Avrupa maçlarında çocukluktan kalma bir özdeyiş vardır. “Deplasmanda atılan goller 2 gol sayılıyor” denir.

Yukarıdaki zeka ürünü pankarta karşı “bugün” yazılacak çok malzeme var. Muhtemel ki daha da olacak.

Fakat blogun başına şu cümleyi karizma olsun diye koymadım ben “Rakibimiz için zaten çok acı bir an, onların yanında konuşmayalım lütfen, aynı işten ekmek yiyen insanlara saygısızlık olmasın!” Ali Gültiken, Beşiktaş-Adana DemirSpor 10-0 biten maçın ardından kendisi ile röportaj yapmak isteyen muhabire böyle cevap vermişti.

Asıl sorun yukarıdaki mentalitedir.

4 de yenir 14 de yenir, o önemli değil. Türkiye’de her takım, milli takım dahil Avrupa’da değişik kombinasyonlarda rezil olmuştur.

Bursaspor dün neden Valencia “yedek kulübesi”ne yenildi sorusunun cevabı yukarıda gizlidir. Bugün Avrupa’nın iyi liglerinin herhangi orta-sınıf bir takımını Türkiye’ye koyun ligimizi sallar. Bunun ikinci nedeni sistemdir, ilk nedeni ise kafa yapısıdır.

Açın bugün interneti, gazetelerde maçla ilgili haberlerin altındaki yorumları okuyun. Bursa taraftarı hariç herkesin maç ile ilgili olmayan kendince komik yorumlarını göreceksiniz. Kyiv’e, Paok’a elendiğini, aynı hocayla Metalist’ten 4 yediğini unutan bir çok futbol yorumcusu, Ali Gültiken mentalitesinden çok uzakta el sallayacak bize.

2 hafta önce Arsenal-Blackpool’u 6-0 yendi. Chelsea gelene gidene 6-7 atıyor. Maç önü, maç sonu, maç sonrası hiçbir röportajında ben bu tip tahrik edici beyanlara rastlamadım. Yorumcunun, taraftarın, futbolcunun tartıştığı tek konu futbol, sistem ve şablon. Bu nedenle Blackpool taraftarları 6. golden sonra takımını (protesto amaçlı değil, içtenlikle) alkışlıyor. Bu nedenle Arsenalliler gol sevinçlerini rakibe değil kendine göre ayarlıyor.

Geçtiğimiz sezon La Liga’da toplam 10 milyon 700 bin bilet satılmış, Premier League 13.5 milyon izleyici çekmiş tribünlere . Bu rakam ligimizde yaklaşık olarak 4.5 milyon.

Biz pankartla, komik olduğunu sandığın lakap, kelime oyunlarıyla uğraşırken, 2-3 katımız daha kalabalık bir kitle bize göre tersi olması gereken bir mantıkla -daha fazla çatışma içine girmeyip- kafayı futbola veriyor. Demek ki terslik bizde.

Orada da fanatikçe örnekler oluyor elbette ama taraftarlığın kalbine oturmuyor, maçın önüne geçmiyor, futbolun içine işlemiyor.

Dün Bursaspor’da tartışılması gereken tek nokta Ertuğrul Sağlam’dı. Çünkü Kayseri’deki, Beşiktaş’taki Şampiyon Bursa’daki Ertuğrul Sağlam, hala aynı Ertuğrul Sağlam. Bursaspor kesinlikle maça konsantre olmamış, motive edilmemiş. Sadece dizilişi biraz savunma anlamında (4-2-3-1’den, 4-3-2-1’e çevirerek) kurup sahaya çıkarmış. Aynı mentaliteyi Beşiktaş’ta da uygulardı. Diziliş ve taktik aynı şey değildir. Tarihin ilk şampiyonlar ligi maçı için Bursaspor’dan “özel” sürprizler beklerdim. Özellikle yenilenmiş Valencia ortasahasının uyumsuzluğundan yararlanacak Ergiç, Insua ikilisinin yakın oynayıp hücuma daha fazla top göndereceğini, savunmanın Valencia kanat akınlarına karşı birbirine yaklaşırken, ortasahadaki Bekir Ozan-Hüseyin ikilisinin kanat oyuncularına pres yapacağını düşünüyordum. Ciddi anlamda Bursaspor’un kazanmasını umuyor ve bekliyordum.

Yenilgi önemli değil, şanssızlık olur, bireysel hata olur yine yenilirsiniz, ama ortada bir sistem, anlayış görememek yenilgiden daha önemlidir. Şansla 1-2 kere kaybedersiniz, sistemsizlikle 1-2 kere şans eseri kazanabilirsiniz.

Henüz biten birşey yok. Grup 3.cülüğü için de iddia sürüyor. Ancak Bursaspor kafa olarak buna hazır olmalı ve istemeli. Tarihinde ilk kez katılması, 20 milyon bütçesi olması sığınılacak limanlar olmamalı. Hele hele daha 5 maç varken hiç olmamalı.

Not 1: Mevzu bahis tribün görüntüsünün yaşandığı maçta Beşiktaş, Bursa Atatürk Stadı’nda Matias Delgado’nun attığı golle Bursaspor’u 1-0 yenmişti.

Not 2: Bu resim, sadece kendi başarısına sevinen, sadece kendi başarısızlığına üzülen bir Fenerbahçe sitesinden alınmıştır.

Not 3: Herkesin hatırası kendine