Ezeli rakibini 1 hafta önce mağlup etmişsindir. Tabut yaptırır, sokak sokak gezdirir, tribüne getirirsin; eğlencelidir.
Kalp yerine arma takmıştır. Damarlarına pompalanan kan armanın renkleri olmuştur. Lakin her fani gibi ölümü tatmıştır, tabutunun üzerine bayrağı, mezar taşına atkıyı dolarsınız; romantiktir.
17 yaşında hayatı bahara henüz girmiş çağla toplamaktadır. Güneşin yeni uyandığı bir gün, taze kesilmiş çimlerin bacaklarını kaşındırmasını aldırmadan Cúcuta Deportivo formasıyla top sürmektedir. 1 saniye sonra çimleri sulayan kendi kanıdır. Vurulmuştur bir çetenin töresi gereği, ruhunu Escobar kucaklamıştır, acıklıdır.
O bedeni tabuta koyup stada getirmek ve maç izlemek nedir?
Christopher Jacome 17 yaşında vurularak öldürüldü. Taraftarı olduğu Cúcuta Deportivo’nun taraftar grubu Barra del Indio üyesiydi. Arkadaşları da maça Onsuz gitmek istemediklerini söylediler, tabutu sırtlayıp tribüne getirdiler.
Benim açımdan (hala nefes alan bir canlı olarak) ürkütücü bir durum. Belki tabutun içindeki olsam bakış açım değişebilir bilemiyorum. “Ayağa kalkmayan Envigadolu olsun” tezahüratı üzerdi ama...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder